انگیزه بهتر است یا ارقام میلیاردی ؟!

سوالی که چند وقتی است بین ما خبرنگاران و به قوله بازیکنان پایتخت ، رسانه ای ها پیش آمده است که بعضی ها با توجه به مبالغی که دریافت می کنند باید بازیکنی سطح بالایی باشند ولی اینگونه نیست . به تازگی بیشتر بازیکنان تیم های بزرگ که البته قبلا بزرگ بودند پول بیش از حد توانایی اقتصاد دولت میگیرند و این بازیکنان  هیچ بازی دلچسب و تماشاگر پسندی نشان نمی دهند و بیشتر باعث ناراحتی تماشاگران قدیمی تیم شان می شوند باید بگوییم این تماشاگران که به استادیوم می آیند به دلیل حضور شما نیست بلکه بخاطر نام قدیمی تیم و علاقه به اسطوره های تیم می ایند وگرنه اگر تیم استقلال اسطوره ای مانند ناصر حجازی ، حسن روشن و علی جباری و تیم پرسپولیس اسطوره هایی مانند علی پروین ، حسین کلانی ، همایون بهزادی و ابراهیم آشتیانی را نداشت این ۲ تیم همان سال ها نابود می شدند، می دانی چرا مردم به آنها می نازند چون بخاطر پول بازی نکردند این اسم را از غیرت و تلاش بدست آوردند ، انزلیچی ها بی دلیل سیروس قایقران را عزیز نمی دانند و پیشکسوتان بی دلیل یاد او را گرامی نمی شمارند . همه ی این حرف ها مقدمه بود شما که به اسم تیم ملی ایران رفتید وظیفه داشتید به نام مقدس ایران و عشق ایرانیها بجنگید در تیم ملی اسم مهم نیست تنها پارامتری که مهم است نتیجه است و فقط نتیجه کمی از مدال آوران و مدال نیاوران المپیک و پارا المپیک درس بگیرید با اینکه بعضیشان مدال نیاوردند دیدیم مانند یک قهرمان و اسطوره بالای سر برده شدند بعضی هایشان به دلیل ناکامی گریه کردند و سر پایین انداختند اما این مردم بودند که باعث شدند پهلوانان المپیک سر خود را  مانند قهرمان بالا بگیرند این فاکتور ها اسمه کسی را زنده نگه می دارد نه پول . اگر نمیتوانی از اسم و فرهنگ کشورت پاسداری کنی جوانانی هستند که تا آخرین نفس بجنگند راه را باز کن تا کسانی امثال : محمد نزهتی ، جلال رافخایی ، محسن مسلمان ، یعقوب کریمی ، میلاد نوری ، محمدحسین مهرآزا ، مهرداد اولادی و امثال اینها که زیاد است به صحنه بیایند .

البته از بازی زیبا و با تعصب آق پژمان نوری نباید گذشت که همیشه آماده و دونده ظاهر شد ،امیدواریم به جوان ها بها داده شود و نه به اسم ها . امید به موفقیت تیم ملی ایران